Այսօրվա մասը ամենից հետաքրքիրը թվաց, քանզի այստեղ շատ կարևոր դա ուսուցանեց հեղինակը։ Գիրքը արդեն ընդունում է մի քանի շրջապտույտներ, որոնք միքիչ դժվար է ըմբռնելը, բայց անհնար չէ։ Ամենակարևոր դասը, որը ես անմիջապես նկատեցի կարդալուց, դա մեծերին, շնողներին չլսելն է։ Աղջիկը, որը ցանկանում էր նոր պատրաստված կոնֆետը, առանց հարցնելու, առանց թույլտվություն վերցնելու ծնողներից, միանգամից սկսել ուտել այն։ Հետո, որ սկսեց մեծանալ, իր մայրիկն ու հայրիկը սկսեցին բարկանալ, հրամայել, որ դուրս հանի, բայց աղջիկը չէր լսում, շարունակում էր ուտել։ Սա ամենակարևոր դասերից մեկն է, ու ես դա ճիշտ եմ համարում, քանի որ այդ աղջիկը հետո պատժվեց իր չլսելու համար։ Նա այնքան մեծացավ, որ օդ բարձրացավ։ Հաջորդ կարևոր դասը նույնպես կախված է ծնողների հետ։ Պետք է միշտ ծնողների կողքին լինե, քանզի կարող է վատ բան պատահել։ Հենց դա ապացուցեց տղան, որ թողնելով իր ծողներին գնաց լճի մոտ, որը այդքան էլ նորմալ վիճակում չէր, ու հենց դրա համար նա նույնպես պատժվեց։ Այս գլուխը ավելի շատ ուսուցողական էր, քան զվարճալի։