Հինգշաբթի օրը մենք պատրաստեցինք գրքի,ալիքի վիդեոյի նկարներ։ Ես որոշեցի պատրաստել և վիդեոյի և գրքի։

Սա գրքի նկարն է․

Ես քանի,որ շատ եմ սիրում Լիոնել Մեսսիին,նա ի դեպ իմ կուռքն է,դրա համար որոշեցի գրքի գլխավոր նկարին տեղադրել նրան։

Սա իմ յութուբյան ալիքի վիդեոներից մի քանիսի նկարներն են ․

05.10-08.10

Թեմա՝ Եռանկյան միջին գիծ

Վարժ․33

MN=AC/2=10/2=5 սմ

NP=AB/2=6/2=3 սմ

MP=BC/2=8/2=4 սմ

P mnp=4+3+5=13 սմ

Վարժ․34

Վարժ․35

Վարժ․36

Վարժ․37

Վարժ․38

AD || BC

<A+<B=180^0

<C+<D=180^0

<B=180^0-<A=180^0-36^0=144^0

<D=180^0-<C=180^0-117^0=63^0

ՀԱՍԿՔ

Հասկեր
Առն միոջ էին երկու որդիք:

Մի տղամարդ ուներ երկու որդի։

Մին ի նոցանէ յոյլ էր եւ սնափառ, միւսն (մեւսն)` վաստակասէր եւ հեզ:

Մեկը նրանցից ծույլ էր ,իսկ մյուսն ախատասեր ու հեզ։

Եւ մինչ անդրանիկն ամբարտաւան զկծեցուցանէր յոխորտ բանիւք զսիրտ կրտսեր եղբօրն, լուաւ զայն հայր նոցա եւ արկ (էարկ) առակ մի այսպէս.

Եվ մինչև առաջին որդին ամբարտավան ծաղրում էր վատ բառեր փոքր եղբորն ու լցնում էր նրա սիրտը՝հայրը այդ ժամանակ լսում է և պատմում է մի այսպիսի առակ։

«Ի ժամանակի յորում հնձողք պատրաստէին զմանգաղս ի հունձս, մի ի հասկացն ամբարձեալ զգլուխ իւր ի վեր` սնափառութեամբ իւիք ծաղր առնէր զայլս` որոց գլուխքն խոնարհեալ կային յերկիր»:

Մի ժամանակ հնձվորները պատրաստեցին մանգաղները հնձելու համար։ Եվ մեկը,ում գլուխն բարձրացրեց վերև ծաղրում էր մյուսներին,ում գլուխը խոնահրված էր հողին առջև։

Յայնժամ ոմն ի նոցանէ խօսեցաւ եւ ասէ.

Այժմ մեկը նախատելով պատմում էր և ասում․

«Թէ էր քո գլուխ ատոք ի ցորեան` ոչ այնքան ի վեր ամբառնայիր զայն»:

Թե քո գլուխն լի է ցորենով, բայց ոչ այնքան վեր է ինչքան բարձր է ձայնը։

«Ի սնամէջ խելապատակս լայնանիստ բնակէ հպարտութիւն»:

Այդ սնահավատ ուղեղիտ մեջ լայն բնակվում է հպարտությունը։

Ուսուցում Բարկութեան մասին

Ուսուցում Վրէժի մասին

Ուսուցում երդման մասին

Շարունակելի…

Ես ինձ համարում եմ սանգվինիկ։

Ինչու?

Որովհետև ,ես ինձ կարողանում եմ ճիշտ պահին ճիշտ կառավարել։ Ես ուրախ պահին կարողանում եմ զվարճանալ,ուրախանալ,ինձ զանգված ու հավասարակշռված պահել,իսկ եթե գալիս է տխուր պահ ինչ-որ լուրջ պահ,ես ինձ կարողանում եմ վերափոխել և դառնալ լուրջ,ու չզվարճանալ։ Այդպիսի դեպք եղել է իմ բարեկամի մահվան հետ,երբ ես այդ օրը մինչև իմանալը ուրախ էի,բայց իմանալով դա ես շատ տխրեցի և հասկացա,որ սա լուրջ պահ է և ծիծաղելու տեղ չէ։ Ես ինձ կարողանում եմ հավասարակշռված լինել։ Ես կարող եմ ուրախ պահին լինել մի քիչ ավելի զվարթ ու անլուրջ,բայց երբ գալիս է լուրջ պահ,ես ինձ կարողանում եմ պահել շատ լուրջ,ազնիվ ու անծիծաղ։ Ահա այդպիսին եմ ես։